Voor ons lieftallige publiek.
05:37 | Author: Douwe Jan Schrale
Vele monden spraken woorden
instrumenten,
dieptes van de ziel geraakt
toch ook koud en vroeg en anders.
Maar is dat niet wat het bijzonder maakt.

Stiltes van emotie vielen door de hemel
Applaus van uwe vele hand.
Mooi gevonden
dan wel walgelijk
u was er wel en u hield stand

Het bos bekeken door de ogen
dichter dromer en ook dwaas
hart gelaten tussen bomen
zie hoe ik mijn laatste woorden raas.

Mathijs bespeelde vele snaren.,
doet hij nu al wel ik spreek...
danst de tonen met gebaren.
Denderend als een jonge beek.

*cootje

Maar zijn dit dan de laatste tonen?
is het nu dan echt voor bij
wordt dit gevoel ons weer ontnomen?
Heeft het dan ergens voor gediend?


Eindigt hier de wilde tocht?
Is het woord hierbij verloren?
of pakt u pen en schrijf door.
En brengt u het anderen ten ge hoore,

De dag van de laatste bladeren begroet u
wacht weer rustig tot het groen
dan zullen dichtsels weer ontspringen.
Meer kunnen wij niet voor u doen.

Maar voel u niet verlaten
want in de winter komt een spoor.
Deze Dichtsels achterlaten
voor ieders teder schoon gehoor.

geniet nog met volle teugen.
Van de worden van ons al.
Laat ze deinen in uw harten.
Die deze groep hopelijk stal.
In de stilte van de morgen
in de stilte van het bos.

het ga u goed .
|
This entry was posted on 05:37 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 reacties: