Douwe dicht! dromen?

de stad is dof
het mensen hart is breekbaar
de lucht is grauw
het konijnenhok aan stukken.

Ben je me trouw
ben je me eeuwig trouw
ik wil gewoon een huis dier

dat met me leeft
dat met me voelt
dat het altijd goed bedoelt.

Een hond een kat een vrouw een rat.
Een wezen dat wij mij wel begrijpt.
Een wonder bovendien..
geheimen zo gesloten.

Putten vol water.
Mannen komen later.
Stervend aan de groene zon.


licht schijnt op de daken
de mensen zijn gaan kraken
hun lichaam ongemoeid gelaten
altijd om je heen geblaten.

Ik wil wel maar zij wil niet
me liefde vol met staar verdriet
en alles lijkt zo ongewoon
de kracht van het geluidssjabloon
is weg
is weg is weg is weg

Kleine stad in de rook van Amsterdam.
Niet zo klein niet zo stad..
Eilandje van druppels licht.
Pubertijd, pubertijd gehad.
Trapje op trapje af,
kamertje in kamertje uit.
blije gezicht nieuwe gezichten.
Oude dingen, grote zaal
Jonge gedachten Kleine zaal
treintje in treintje uit..
Thuis of niet?
morgen weer..
treintje in treintje uit.
warm onthaal
thuis of niet?
Morgen weer

Kleine stad in de rook van Amsterdam.
Niet zo klein niet zo stad..
Eilandje van druppels licht.
Pubertijd , pubertijd gehad.
Trapje op trapje af,
kamertje in kamertje uit.
blije gezicht nieuwe gezichten.
Oude dingen, grote zaal
Jonge gedachten Kleine zaal
treintje in treintje uit..
Thuis of niet?
morgen weer..
treintje in treintje uit.
warm onthaal
thuis of niet?
Morgen weer

Het draad gespannen om jou ziel
Ik teken
Je gezicht
Terwijl ik je niet ken.

Ik voel je hand
Koud
Want het waait
Ik kijk in je ogen
Stil
Want het regent.

De zolder tikt.
Terwijl ik de mens aan klik
Die mij probeert
Te vinden.

Gister kwam er een doos naar me toe gelopen. zo'n kartonnen
en die vroeg of ik hier werk had hangen en ik zei: ik ben de dichter, ik hang hier
Toen vroeg ze of ik een gedicht over haar wou maken .
En alle vermoeidheid borrelde in een krachtig woord naar boven 'nope'..
ben ik dan niet inspirerend vroeg ze drie keer achter elkaar.

Daar kwam de vermoeidheid weer 'nope'.

En ze bleef maar zeuren. en ik vond het ego gedrag maar boven al was ik moe..
en toen ging ze weg en toen miste ik haar.

toen de zomer donker werd
voor mijn trouwe hyves volgers kijk even op mijn blog op hyves doet de audio het niet.
http://douwedicht.blogspot.com/

Verkreukelt ligt je huid naast hem.
Tot in den eeuwigheid is trouw
De hand het hart de geest het land
en alles dat hij doet voor jou
zijn dingen je nooit meer mag vergeten

Gearmd ligt ze voor je hart.
Geopend voor een frisse start
Een nieuw begin.
Een vrije min.
Veranderlijk in vastigheid
Een huis een haard en vrije tijd.
maar maakt dat uit als je bent bevrijd. van twijfel over hoe en wat
waarom ? Daarom
De liefde heerst.

Geschreven voor het aanstaande huwelijk van Christa en Age.

http://christaenage.trouwen.com

In jou zijn zou een reservaat ontbloeien .
Als vogels gastvrijheid zouden begrijpen.
Jou huis veranderd in mechanisch paradijs
Als robots de kleuren van aardig zijn zouden waarnemen.
in Jou mond zou een vlindertuin ontbarsten.
Als vlinders van lachen hielden in plaats van rotte vruchten
In de kastjes van jou keuken zouden chef-koks wonen.
Als ze wisten hoeveel tongen je pleziert.
Op je hartkleppen zouden drummers klimmen opzoek
Naar inspiratie.
En in je hoofd ging men zoeken naar je ziel. uit pure goudkoorts

Druppels jou vlogen al naar de hemel toen ik twaalf was.

Je lekte in god’s koninkrijk.
mot regens van herinneringen
druppels van verdwaaldheid.
Soms vielen ze terug op aarde.
Vingen we ze op.. in onze tuinen
in onze geesten
in ons zijn .. Om ze te bewaren als schatten
onvoorstelbaar schoon
Verborgen in de mist.

Perceptie van de geesten om jou graf
maken de werkelijke schoonheid
en het werkelijk lijden niet minder.

Lichamelijk geankerd aan de aarde
lig je in je witte bed
te dromen van de blauwe lucht
De boten
de wind die vlucht
het water stijgt
de tranen zwemmen
als vissen. langs jou boeg
je tast met je handen de tijd af.
Op zoek naar iets dat de werkelijkheid
kan verankeren in jou zijn.

Je staat op, wandelt
staart
wandelt
mompelt
staart..
Ik houd je hand vast,
net als toen in Rotterdam.

Als ik naar je luister wil ik meer schrijven. meer dan vingers aan kunnen. meer scherm dan mijn ogen willen accepteren. ik wil gevoel om zetten in iets tastbaars maar het enige dat ik uitpoep zijn letters zinnen woorden. geen kastelen geen ridders geen droom landschappen maar rouwe stilte . grijnzende oude mannen in cafés waar je niet wilt zijn.. gevoel..

zo ontiegelijk mooi

Lege borden lasagne
Van de albertheijn
Alles om maar vol
Te zijn
Carotenen voor de kleur
Hoofdpijn in mijn hart
Zonlicht bonkt nu op de deur
Ochtendleven gaat van start.
Blinkt mijn schitterend humeur
Tussen horzels aan het strand.
Schepen zeilen onbemand
Langs de kliffen van mijn graf.
Peter reed een oude Daf.
Motor als een modem
gillend door de bochten heen
alles was verboden.