De taal voelt als de fabrieken
vol met pompen , trechters
kilometers buizen,
vloeistof dat na eindeloos ruisen
voor bij schiet aan zijn doel.
Mooier dan rookpluimen die het asfalt verlaten.
Werkloze messen in een failliete slagerij
eenden veren die een motorkap bezaten
maar de auto lieten staan.
Treinen die station voorbijgaan.
Huizen die slechts half af al naar zich zelf luisteren
rustend in de schaduw van de witte flats
mooier dan eenzaamheid op een station
als half afgemaakte kruiswoord puzzels op het perron
te fout om te winnen
Te nat om te lezen
Maar wel voor iedereen.
|
This entry was posted on 04:22 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Posts
0 reacties: