Douwe dicht! dromen?

De religie van het breekbare.
Van de vaste lange stilte
Van de grote en de kleine
Het standvastige en fijne
Groot gebracht om stil te staan.
Lindehout om te vergaan.

Ik bleek niet veel meer te zijn
Dan het rijden van een stille trein.
De vogels in de lucht
Het huis in dat enkele gehucht.
Dat nog geen televisie had.

Ik was geen jezus en geen god.
Geen jonge man geen ouwe rot.
Geen koning en geen
Cineast. Een woordenaar
En dat alleen, bewonderaar
Door merg en been.
Van schoonheid die de wereld vult.
Terwijl jij je in de schermen hult
Die jou gelukkig maken.