thuis
14:57 | Author: Douwe Jan Schrale
Als de zon ondergaat tussen de tenten..
blijf ik bestaan in de schaduw.. van mijn dromen
de sterren schijnen boven mijn gedachtes..

ik raas, mijn slang raast ik wil de volgende puzzel.,
de volgende de volgende de volgende de volgende ...antwoord mij oh god.. geef mij een antwoord.. !

Kijk hoe stoer ik denk,..
De kronkels in mijn hoofd,
het krieoelen van mijn hersenen.
De waarheid is dat ik mijn huis zoek..
daar waar ik thuis hoor daar waar ik besta.
in liefde en harmonie in vrede.

geen stenen huis.. geen kerk geen moskee.
maar thuis waar elke adem een geschenk is.
.
thuis waar ik echt ben.. geen idee, geen gedachte, geen verlangen.. geen simulatie

nu

thuis

kus
Teken mij
14:39 | Author: Douwe Jan Schrale
Teken mij zei de wind tegen de jonge vrouw,
teken mij in mijn volheid.
De jonge dame raapte haar tekenspullen van de grond
en probeerde behoedzaam het tekenpapier vast te houden.
Asjeblieft wind, ik wil je wel tekenen. Maar je beweegt te veel.
Aah fluisterde de wind, natuurlijk ik ben een gentlemen .
En hij ging naast haar liggen..
Ze schetste en schetste.
Maar de wind kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen
en kwam steeds weer kijken..
en opnieuw en opnieuw en opnieuw.

Nee dat ben ik niet… Zo ben ik niet nu ,zei de wind..
Maar dat was je net nog wel wind. Je beweegt.
Je veranderd je neemt blaadjes mee, papiertjes raapje op
Ga weer zitten en ik teken je beweging.
Maar de wind kon zich niet in houden.


Nu is het genoeg brieste het meisje…
Je mag pas weer kijken als je een steen voor mij hebt gevonden/
Een die mijn papieren bij elkaar kan houden…
De wind ging zuchtend op pad en het werd stil op de vlakte
De zon scheen, de krekels ritselde, Het graan kraakte.
De lucht trilde en de weg werd een spiegel die voorbei rijdende auto’s met asfalt beplakte

Het meisje zat daar en wachtte. Tot de wind ..weer terug kwam
Maar het bleef stil.. stille warmte..

Toen er aan de horizon donkere wolken verschenen en het zachtjes begon te regenen, pakte ze haar spullen op.
Ze liep naar huis over het oude kerkpad.
Kleine natte cirkels sierde de stoffige stenen van het plein.
Het dorp veranderde van kleur.
De mensen van het dorp deden de luiken dicht, de bakker haalde zijn luivel binnen.
En oude janus was op weg naar het Café. De regen kon hem niet zo veel schelen.
Ze deed de deur open.
Liep de trap op en kroop tussen de wollen dekens.

Waar ben je Sophie…
Hoorde ze..om het huis heen suizen.
Waaaaaaar ben je Sophie…. De dakpannen begonnen te schudden.
Ik heb je steen Sophie..
plots sloegen de luiken open .
ze klapperden tegen de stenen muur aan.
Ik ben hier wind ik ben hier.. antwoordde ze.
Maar de wind hoorde haar niet..
Opeens barste het gele glas van haar zolder kamer.
Aaah daar ben je Sophie. bulderde de wind.
Ik heb je overal gezocht.
De steen Sophie ik heb hem gevonden.
Ik moest het de rivieren vragen,
Ik moest het de zeeën vragen
Ik moet het de bergen vragen
Maar ik heb een ster voor je gevonden
Met een dof geluid lande de steen op de tafel
Tussen de scherven van het raam.
Het was een steen die Sophie nog nooit gezien had.
Ze kende diamanten, ze kende edelstenen..
Maar deze steen voelde ze..ze kon hem horen net als dat ze de wind kon horen
De steen neuriede.
Alle kleuren die ze kende vond ze..
Ze zag de wind in de steen en ze zag zich zelf in de steen
Ze pakte de steen op, stopte hem in haar zak en liep naar haar teken spullen..
Ga naar buiten wind en laat mij jou tekenen
De wind ging naar buiten en de zon kwam terug.

En ze tekende,
Ze tekende het dorpsplein dat langzaam op aan het drogen was.
En mensen die hun luiken open deden
Ze tekende Janus die terug kwam uit het café en hoe zijn hoed afwaaide
Ze tekende de bakker die zijn luifel weer naar beneden deed.
Ze tekende een blaadje dat danste in de lucht
En ze tekende, ze tekende, ze tekende..
De wind.

Voor Astrid.
de muilezel en ik
07:12 | Author: Douwe Jan Schrale
Als ik jou niet in mij heel
Wie ben ik dan.
Waar loopt mijn weg
Als ik jou niet mijn vergeving geef.
en ik de jouwe niet kan zien.
Wanneer ik je niet lief heb,
mijn ogen van jou afhoud
Wat ben ik dan nog dan stof in het heelal.

Ik wil je wel in mijn armen nemen
en dragen zeven dagen dragen langs de zee.
maar mijn armen zaken langs mijn lichaam
Mijn nek voelt als methaanzuur opgesloten
in een ondergrondse bunker

Wie zijn wij als ik altijd moet dragen..
en jij niet meer kan lopen. Ik moet lachen
om je grappen. wie zijn wij.?
ketters breken ketenen.
stil.. stil .. stil... staat de tijd
Mijn eerste roman
15:30 | Author: Douwe Jan Schrale
Onder het hoge water drijft de zee.
Voorbij de golven daar leven de adelaars.
Achter hun vleugels ligt het strand waar de schepen liggen.
Tussen de scheve planken leven roze wormen.
Deze kleine kronkelaars voeden zich met resten vis, achtergelaten door de vissers die in de kleine huisjes in de duinen leven ,
De zee meeuwen weten dat.. Dit komt door jaren ervaring in hun tijdloos ambacht. Soms slokken ze een restje vis naar binnen, soms een dikke worm, en soms een splinter.
Ik verbeeld me het geluid van een zeemeeuw met een splinter..
Luguber als mijn gedachten soms zeilen.
Lijkt deze zich alleen te manifesteren in geluid.
Grgaaarghhraag klinkt het over het water.
Arm beest zegt de stem in mijn hoofd,
en ik loop verder.
18:23 | Author: Douwe Jan Schrale
Ik kan het niet meer begrijpen niet meer verstaan.
Verloren dobbert mijn hoofd lichaamloos over de zee.
Hij denkt en denkt en denkt en denkt.
en ik doe ook nog een beetje mee.
Ik droom en denk en schud en denk.
Zee water in mijn mond tranen in mijn ogen.
Hoe meer ik denk hoe meer ik huil...
Ik weet niet hoe lang de zee al ruist.
Ik weet niet hoe lang de droom al schommelend mijn bewustzijn inslaap wiegt.
Er is alleen nog maar de kunst die mij laat zijn wie ik werkelijk ben.
De liefde.. zonder gedachtes
Tussen het gras
14:06 | Author: Douwe Jan Schrale
Ik steek ze in de aarde,
laat ze trekken aan het water.
Tot ik de lucht kan gaan bestijgen
en eindelijk kan branden in het nu

Om met jou te kunnen dansen,
om met jou te kunnen vrijen,
om met jou te kunnen spelen,
in de zon te kunnen strelen.

Kijk hoe ik bloei, hoe ik eindelijk bloei
De winter bleef achter en ik kon niet wachten
Tot de zon mij deed groeien, deed bronzen, deed bloeien.

Ik, voor de bij voor de mug. ik ben
Ik ben voor de vlinder, ik ben ik ben
Ik ben voor mij zelf
ik ben, ik ben, ik ben onzichtbaar voor mij zelf
maar niet voor jou ogen
ik ben
blackholes spirals and triangles 2
14:38 | Author: Douwe Jan Schrale
Remember the Spiral that was in norway in the sky. when the
they told us that it was a rocket..from a russian base..




Notice that the floating 3 axes pyramid seems to be upside down.? Do we know a pyramid that is not upside down? like the one thats on the dollar bill?

you have noticed that the spiral seems to represent a black hole.

lets go in to the depth of black holes.

There seems to be two theories one is that black holes are these holes in space that are left when space time is ripped a bit by an explosion. . the other is that black holes are in the centre of all sphere en particle in our universe. like our sun the planets atoms.. etc. these seem to be made of light and other black holes with light around them. the light is turning around the black holes creating matter. ( what does that say about our holographic world )

Backhole spits out the rays that our world is made of and sucks in space time. and with that other light. we live indeed in a network of blackholes inside of a giant black hole that is crystalizing. when these black holes start to crystalize with light they take the shape of spheres with inside of them the star of david. tree axes pyramid up ( here we go again) representing the energy going out. /representing the light. and the rules/laws.. that what is bounding us.. think about this a moment.
in the enlightenment period we started to make laws and research the laws of nature. we started to structure everything with things as the tria politica( again3), we also became fond of Egyptian art..
but that what is light that is bounding us. when we mastered this we where able to control It was needed to get structure in society ofcoars. but we became slaves of the light it self. structure was spinning out of control. greed took over. and shit happened. ( greed was always working ( greed for knowledge power money love all creating blackholes that suck from what is not yours )

Things where not balanced.

The other part of the star of David .. the downwards pyramid represents the sucking of space time of the black hole. and we do not master this. this is invisible. this is what the universal people know. this is there knowledge. if this power comes in the hands of the people there are no problems any more. no hunger no fear. no greed. we are able to become the people we are supposed to be. fearless loving caring playing observing. self expressing .

This is my advice try to be master of your own black hole. you are just valuable as everyone around you.. all is one and one is equal. live in self expression. not asking energy from other people but express your self.

Thats all for today. (; hope to give you some insight in my thinking

oh yes sources
the research about blackholes has been done by Nassim Haramein you can find information about him on http://theresonanceproject.org/ you also are able to watch his giant but amazing lecture on www.feedthefire.ning.com. look under mathematics

Also look at the celtic pictures on my other post.

side note
I am dutch so live with the illusion of bad grammar.
side not 2 this is my truth and that truth is changing every day right now ( lots of new thoughts) . your grass could be blue., your light is different than my light. truth is an illusion..
a couple of days ago I disoverd that if you piece all the trinity pre celtic spirals together. you end up with the shape of the universe. .!!


I was watching a lecture on http://feedthefire.ning.com/video/video/listTagged?tag=mathematicians about how the world is made of blackholes.and what we are seeing is the light that send out by that black hole and is being turned around. and that way giving structure to the universe. http://www.theresonanceproject.org/ crystallizing it

important in the lecture is that the universe takes on a circular shape supported by a David star. ( two triangles who are opposing forces)

I tought hey I know a shape that is a spiral and a triangle. Its a symbol I always loved as a child. I saw it for the first time in Bretagne in france I have a medallion of this symbol and a Tshirt ( thats to small now)

So I started puzzling. and I did that whole night long.

first I tried. tried to fit them together normally at that point I only could make a triangle but they fitted together perfectly. then I turned them around ( see one of the picture) and I could make the star of David. than I kept on putting things together and I ended up with the way our universe is made of. with all the structures of light. etc It was an amazing find and I would love to share it with you guys.

I realized that every one of them was a blackhole.





- notice that even the small triangles in the middle of the symbol have become stars of david. so making it perfect * that's also a blackhole
- notice that only the outside of the circel is empty showing us that we live in a blackhole.
- there was no other way to fit these things together and make a bigger shape. I tried many shapes. just for fun . only able to make a triangle. and this.

look at these graphs.from http://www.theresonanceproject.org/graphics.html




its the same thing.


Also Google for the flower of life. an ancient symbol that shows you how how the black holes are interacting with each other just as in the trinity .
http://www.soulsofdistortion.nl/images/picture%2012.gif

what does this mean. lets trow our history books away. things are just not what we have structured it to be let the structure not be the driving force in this. empty your self. make space for new light


I will make youtube video out of this.. all. hope that will be easier to understand.

hugs

DJ www.douwedicht.blogspot.com