Tussen het gras
14:06 | Author: Douwe Jan Schrale
Ik steek ze in de aarde,
laat ze trekken aan het water.
Tot ik de lucht kan gaan bestijgen
en eindelijk kan branden in het nu

Om met jou te kunnen dansen,
om met jou te kunnen vrijen,
om met jou te kunnen spelen,
in de zon te kunnen strelen.

Kijk hoe ik bloei, hoe ik eindelijk bloei
De winter bleef achter en ik kon niet wachten
Tot de zon mij deed groeien, deed bronzen, deed bloeien.

Ik, voor de bij voor de mug. ik ben
Ik ben voor de vlinder, ik ben ik ben
Ik ben voor mij zelf
ik ben, ik ben, ik ben onzichtbaar voor mij zelf
maar niet voor jou ogen
ik ben
|
This entry was posted on 14:06 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 reacties: