vriend ik mis je.. ik mis je zo
je foto hangt hier want ik wil niet vergeten..
rode overal grijns op je gezicht..
gele muur gele tanden..
ik lees je gedichten om je stem te horen.
Vertrouwde stem.
warme stem.. stille stem.
de erfenis van een vriend die nu daar is waar ik je niet kan vasthouden. ik wil je zo graag vasthouden. Het is als weer 76 dagen geleden dat de halo om de maan ons bedankte voor de woorden, voor het vuur, voor de tranen. en we gaan door, Oord wordt leuk dit jaar ik weet het zeker.. ik zal weder je gedichten voorlezen.
och hans
De eerst van april is alweer weg gekaapt door de nacht.
2 uur 05 dichters tijd, tranen tijd. ik houd van je
tot Schrijfs
Douwe Jan.
|
This entry was posted on 17:05 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Posts
3 reacties:
Douwe Jan,even iets vertellen,
omdat ik als dichters hart,
dingen kan zeggen tegen jou,
ook al voel je nu de smart.
Van het missen van je vriend,
maar ergens moet je weten,
dat hij leeft in je hart,
zodat hij nooit wordt vergeten.
Omdat je een band hebt,
is hij bij je voel je het niet,
misschien dat je niet open staat,
omdat je het niet inziet.
'
Hij echter kon het dus wel,
dus denk er over met vertrouwen,
dat hij contact met je wil,
hier bij het woord kan onderbouwen.
Toch zijn stem te laten horen,
via jou,en jou schrijven,
zal hij nooit worden vergeten,
altijd in jou leven blijven.
Warme groet Janny
Mooi geschreven Douwe!
Hoi Douwe Jan,
Per toeval kwam ik deze blog tegen toen ik naar de gedichten van onze Hans keek.
Tranen vloeien als ik lees hoe je hem mist en hoe het was, met hem...
Ondanks mijn nieuwe, andere leven waar hij geen weet van heeft, mis ik hem nog erg vaak.
Het is alweer 3 jaar geleden dat we afscheid hebben genomen van hem, maar soms voelt het nog maar als zo kort geleden...
Het ga je goed Douwe
Liefs
Heidy