down with Ellis
09:15 | Author: Douwe Jan Schrale
En ik ben niet meer dan dat ik ben niet meer dan dat ik denk te zijn. boven al ben ik heel klein, kleiner dan een plush konijn, kleiner dan haar oogjes, haar neusje en haar puntige oortjes maar boven alles kleiner dan haar zachte jasje van vuurrood vossenbont dat ik als een deken draag. maar wat zich vaker als een tent gedraagt als ik de slaap weer vat.

Zie je het niet konijn. Zie je niet hoe groot ik ben. Hoe groots ik ben. hoe hoog ik ben hoe laag ik ben hoe ongelofelijk laag ik ben. Laag bij de grond waar zand de rotsen raakt. laag bij de grond waar ik me zelf tegen kom in de schittering van de zandkorrels.

Daar tussen die Schittering zie ik korrels hagelslag,door mieren gedragen

Of is de slag niets anders dan een mier zonder pootjes.. en draagt nu de levenslustige de zieleloze op zijn rug terug naar het nest, terug om opnieuw bevrucht te worden met passie voor zijn koningin. passie waar elke mier verslaaft aan is. zoete zoete druppels lichaamshoning. lijm voor kolonie slavernij voor de vrije geest.

Ik kan er boven al mijn brood niet mee versieren. Want ik moord geen onschuldige wezens. ook niet per ongeluk

Het is niet hun schuld dat ze op hagelslag lijken.
This entry was posted on 09:15 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 reacties: